Γιατί θα απεργήσω

       Θα απεργήσω για να δώσω το μήνυμα πως δεν συναινώ στη μείωση του εισοδήματός μου, τη στιγμή που καναλάρχες, ποδοσφαιρικές ομάδες και μεγαλοσχήμονες χρωστούν στο δημόσιο τεράστια ποσά. Γνωρίζω πως τελικά θα μου τα πάρουν από την τσέπη μου, εγώ δεν τους τα δίνω μόνος μου, μη απεργώντας.

       Θα απεργήσω επειδή τόσα χρόνια τώρα, ήμουν συνεπής στις υποχρεώσεις μου δανείζοντας άτοκα το κράτος με τις κρατήσεις μου και τώρα καλούμαι πάλι εγώ να πληρώσω εγκληματικές πολιτικές.

       Θα απεργήσω για να μπορώ να κοιτάξω τα παιδιά μου στα μάτια όταν θα με ρωτήσουν αν αντέδρασα όταν έπρεπε.

       Θα απεργήσω για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μου που, έχοντας πολλαπλάσια προσόντα από τα δικά μου, αύριο θα εργάζονται – αν είναι τυχερά – για 500 ευρώ και μισό ένσημο.

       Θα απεργήσω για τους μαθητές μου για να μη με θυμούνται αύριο δειλό και άβουλο, έρμαιο μιας κοινωνικής καταιγίδας χωρίς προηγούμενο.

       Θα απεργήσω γιατί δεν είδα κανέναν υπεύθυνο για την κατασπατάληση και λαφυραγώγηση του δημόσιου χρήματος να τιμωρείται.

       Θα απεργήσω επειδή βλέπω άλλες κοινωνικές ομάδες να κινητοποιούνται για να διατηρήσουν προνόμια. Δεν απαξιώ την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο των εφοριακών, αναγνωρίζω την ιδιαιτερότητα των εργασιακών συνθηκών των τελωνιακών, κατανοώ την αγωνία για το καθημερινό μεροκάματο των αυτοκινητιστών. Όμως εγώ (ο δάσκαλος) – κι αυτό ας μην εκληφθεί ως κομπασμός – είμαι κάτι παραπάνω.   Προσφέρω καθημερινά στα παιδιά αγωγή και αξίες και μάλιστα σε μια εποχή που τείνουν να εκλείψουν.   Είμαι πατέρας και μητέρα 20 παιδιών επί 6 ώρες – κι αυτή η ευθύνη με κάνει πολλές φορές να παραμελώ τα βιολογικά μου παιδιά για χάρη των μαθητών μου. Δεν αξίζω κάτι καλύτερο;

              Θα απεργήσω επειδή δεν έχω άλλη επιλογή. Θα απεργήσω γιατί αν δεν φωνάξω εγώ για τα κεκτημένα μου ποιος θα το κάνει; Θα απεργήσω γιατί αν δεν ΑΠΕΡΓΗΣΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ τότε τι να  περιμένω για το μέλλον μου;